Tradycje pogrzebowe nie są już w Polsce tak silne jak jeszcze kilkanaście lat temu. Głównym obrządkiem wciąż są jednak pochówki w rytuale katolickim, który pielęgnuje kilka zwyczajów. Które z nich są najczęstsze?
Czuwanie przy zmarłym
W przypadku śmierci naturalnej, gdy ciało nie zostało przewiezione do zakładu pogrzebowego, wciąć może być praktykowany zwyczaj odwiedzania zmarłego oraz czuwania przy nim. Jest to tradycja pogrzebowa związana bezpośrednio z chrześcijaństwem, dlatego też towarzyszą jej modlitwy za zmarłego.
Kondukt pogrzebowy
Jednym ze zwyczajów związanych z pogrzebem jest towarzyszenie zmarłemu w jego ostatniej drodze w tzw. kondukcie żałobnym prowadzącym na cmentarz. Najbliższe osoby podążają najbliżej trumny lub urny niosąc wieńce oraz wiązanki, które zostaną później złożone na nagrobku.
Msza żałobna lub uroczystość pogrzebowa
Kondukt żałobny prowadzi zazwyczaj do kościoła lub kaplicy cmentarnej, w których odbywa się msza żałobna za zmarłym. Coraz bardziej powszechne stają się również pogrzeby świeckie, którym zamiast kapłana przewodzi mistrz ceremonii.
Pochowanie w grobie na cmentarzu
W Polsce wciąż znacząca większość zmarłych chowana jest w trumnach na cmentarzach, najczęściej w miejscowości, w której mieszkał zmarły. Pochówkowi zazwyczaj towarzyszą modlitwa oraz pieśni pogrzebowe wykonywane przez żałobników.
Składanie kondolencji
Kolejną tradycją pogrzebową jest przekazywanie kondolencji najbliższym osoby zmarłej. Najczęściej są składane osobiście po pogrzebie, ewentualnie korespondencyjnie, gdy nie zaistniała możliwość zrobienia tego po uroczystości pogrzebowej.
Organizacja stypy
Jedną ze starszych tradycji, wciąż obecnych w naszej kulturze, jest organizacja stypy, czyli poczęstunku. Zwyczaj ten obecnie z domów przeniósł się do lokali, w których możliwe jest zgromadzenie się większej liczy osób.
Jak widać pogrzeby to uroczystości mocno osadzone w kulturze danego kraju, a także w danym obrządku religijnym, z jakim związana była osoba zmarła. Wiele z tych tradycji ulega osłabieniu, np. czuwanie przy zmarłym, chociaż w wielu miejscach Polski wciąż są one praktykowane.
